Osobowość anankastyczna – jakie są objawy?

Tego rodzaju zaburzenie zaliczane jest do grupy obsesyjno-kompulsyjnych. Cała natura tej nieprawidłowości opiera się na tym, że dana osoba dąży do złudnej perfekcji, a świadomość niedoskonałości sprawia ogromne poczucie dyskomfortu. Jeżeli masz trudności z elastycznym podejściem do życia, a możliwość zdobycia nowych doświadczeń jest dla Ciebie problemem, powinieneś zastanowić się nad wizytą u profesjonalisty, który zdefiniuje Twoje potrzeby. Ta stała potrzeba ciągłego perfekcjonizmu sprawia trudność w stawianiu sobie celów do zrealizowania, a finalnie motywuje do zaniechania jakichkolwiek aktywności. Co ciekawe, z problemem tym częściej borykają się mężczyźni niż kobiety.

Genetyka oraz inne wskazania chorobowe

Podłoża osobowości anankastycznej naukowcy upatrują w uwarunkowaniach genetycznych oraz czynnikach neurobiologicznych. Precyzując, problemy połączenia między korą oczodołowo- czołową, a zakrętem obręczy i jądrem ogoniastym, powodują dane dysfunkcje. Do innych przyczyn opisanego zaburzenia zalicza się także przykre i traumatyczne przeżycia z dzieciństwa. Jeśli jesteś rodzicem, który stawia swojemu dziecku coraz to większe wymagania, to powinieneś mieć świadomość, że jest to najkrótsza droga do narażenia dziecka na rozwinięcie osobowości anankastycznej. Osoby mające napady padaczki oraz zmagające się z zespołem Tourette’a w wyniku uszkodzenia danych sektorów mózgu, zaliczają się do grona ryzyka.

Indywidualne uwarunkowania

Każdy z nas jest na swój sposób unikatowy. Nie jest odkrywczym fakt, że jedną z indywidualnych cech jest temperament. Poczucie złudnej harmonii w osobowości anankastycznej pozwala maskować uczucia za pomocą trzymania się pewnych, sprawdzonych schematów. Jednakże na dłuższą metę takie przywiązanie do sztucznego ładu powoduje pojawienie się natręctw i poczucie złudnej kontroli nad podejmowanymi działaniami.

Częste objawy

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne można zauważyć w powszechnych sytuacjach życiowych. Anankasta zmaga się z wymaganiami dnia codziennego, lecz jego dążenia do doskonałości mają znamiona pedanterii. Podjęcie szybkiej decyzji w konkretnej sytuacji niesie wiele niepewności i nie pozwala na poczucie spełnienia i realizacji. Samo działanie schodzi na drugi plan, gdyż konsekwencja decyzji w postaci niepowodzenia hamuje pewną dozę swobody w działaniu. Schematyzm postępowania jest najczęściej uwidoczniony w postaci skrupulatnego stosowania się do regulaminów lub innych przepisów. Takie drobiazgowe analizowanie rzeczywistości powoduje koncentrację na rzeczach mało istotnych, które przesłaniają konkretne założenia. Nadmierna sumienność w każdym działaniu przyczynia się do rozwoju kolejnego zaburzenia, jakim jest pracoholizm. Składowa tych dwóch zaburzeń niszczy jakiekolwiek budowanie relacji międzyludzkich. Osobowość anankastyczna sprawia, że osoby są często odbierane przez społeczeństwo jako zadufane w sobie, a nawet narcystyczne. Każde ich założenia oraz opinia są niezwykle dla nich istotne, a racje innych osób przestają mieć znaczenie.

Umiłowanie do rutyny może także sprawić pojawienie się nerwicy natręctw, gdyż dana powtarzalność daje osobie chorej poczucie panowania nad swoim życiem. Takie zachowanie może też uniemożliwiać zbudowanie szczęśliwego związku. Uczucie, jakim jest miłość, wymaga chwili zapomnienia i spontaniczności, lecz zamiłowanie do schematyzmu nie ułatwia tworzenia relacji. Anankasta nie będzie także skłonny do wydawania pieniędzy, ponieważ niezaplanowane zakupy uznaje za zbędne i wykraczające poza sferę jego uporządkowanego świata.

Jak sobie pomóc?

Psychoterapia jest bez wątpienia najlepszą formą pomocy dla osób borykających się ze wspomnianym zaburzeniem, jednakże kluczem do jakiejkolwiek pracy nad sobą i zmiany zachowania jest uświadomienie istnienia problemu. Tylko dzięki temu uda Ci się wypracować umiejętność wyjścia poza schematy. Niezależnie od przyczyn, skup się na swoich działaniach i zgłoś się do specjalisty, który na pewno zaplanuje skuteczną terapię.